Wielkopolski Park Narodowy

Wielkopolski Park Narodowy to najbardziej atrakcyjny pod względem przyrodniczym teren w okolicach Poznania. To także miejsce weekendowego oraz wakacyjnego wypoczynku poznaniaków, którzy poszukują kontaktu z przyrodą oraz lubią aktywnie spędzać czas.

Park utworzono w 1957 roku. Ochrona objętych jest tu ponad siedem i pół tysiąca hektarów lasów, łąk oraz jezior. To kraina o ciekawej, polodowcowej rzeźbie terenu oraz ogromnej różnorodności przyrodniczej. 

Na terenie parku znajduje się jedenaście jezior. Największym z nich jest Jezioro Łódzko-Dymaczewskie o powierzchni przekraczające 120 hektarów. Z kolei na niewiele mniejszym Jeziorze Góreckim dużą atrakcją jest Wyspa Zamkowa, na której znajdują się ruiny zameczku zbudowanego w 1827 roku przez Tytusa Działyńskiego, właściciela pobliskiego Kórnika dla jego siostry Klaudyny Potockiej.

Roślinność parku jest mocno zróżnicowana. Najwięcej jest tu lasów, wśród których wyróżnić można zarówno lasy sosnowe rosnące na ubogich glebach bielicowych jak i dębiny, które wymagają już znacznie lepszych warunków. Ciekawe są zbiorowiska porastające brzegi jezior. Można tu spotkać wiele roślin bagiennych oraz objętą ochrona lilię złotogłów. Prawie wszystkie jeziora parku posiadają bardzo bogatą roślinność ponieważ ich wody bogate są w związki mineralne. Jedynie jezioro Skrzynka zalicza się do zbiorników dystroficznych. Na jego dnie oraz w jego pobliżu ukształtowały się liczne torfowiska porośnięte przez mchy i wątrobowce.

Wielkopolski Park Narodowy pełni funkcję głównego kompleksu wypoczynkowego dla mieszkańców Wielkopolski. Stąd tez jego teren jest udostępniany do zwiedzania a władze parku starają się aby turyści mogli bez szkody dla przyrody docierać we wszystkie najbardziej atrakcyjne miejsca. Przez teren parku poprowadzono cztery szlaki piesze o łącznej długości 85 kilometrów. Wyznakowano także specjalne trasy wycieczkowe pozwalające zaplanować ciekawą wycieczkę. Przez park przebiega także szlak rowerowy dookoła Poznania.