Stare Miasto w Warszawie

Na Wiślanej skarpie nad Wybrzeżem Kościuszkowskim góruje warszawskie Stare Miasto. To najstarsza część stolicy, gdzie jeszcze w czasach piastowskich istniał gród, z czasem przekształcony w zamek książąt mazowieckich. Po przeniesieniu stolicy państwa z Krakowa do Warszawy w końcu XVI wieku uczyniło z tego miejsca centrum kraju. W znajdującym się na skraju skarpy zamku urzędował król, zaś dawny kościół farny stał się katedrą oraz kościołem koronacyjnym kolejnych władców.

W ciągu kolejnych wieków Warszawa stale się rozrastała, stając się u progu drugiej wojny światowej miastem na miarę nowoczesnej europejskiej stolicy. Choć Stare Miasto piękniało, pojawiały się nowe kamienice to na szczęście nie objęły go całkowite przebudowy. Niestety, II wojna światowa, bombardowania, a szczególnie planowe niszczenie miasta po powstaniu warszawskim spowodowało, że w momencie wyzwolenia było to potężne morze ruin.

Odbudowę rozpoczęto niemal od razu, przywracając Staremu Miastu jego dawny wygląd i urok. Dłużej trwało podnoszenie z ruin zamku królewskiego. Dziś Starówka należy do głównych atrakcji Warszawy i jest corocznie odwiedzana przez steki tysięcy turystów z kraju i ze świata. Jest także wpisana na światową Listę Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO, jako jeden z niewielu w całości odbudowanych obiektów.

Wędrówkę po Starym Mieście najlepiej zacząć od Placu Zamkowego, gdzie z wysokości 22 metrów spogląda na nas Zygmunt II Waza, który przeniósł tu stolicę z Krakowa. Z boku zamku zobaczyć można cokoły dwóch poprzednich stojących w tym miejscu kolumn. Zamek zbudowany jest na planie czworokąta, z wewnętrznym dziedzińce. I wieżą zegarową nad głównym wejściem. Wewnątrz mieści się muzeum wnętrz zamkowych oraz galeria malarstwa.

Spod zamku kierujemy się w stronę Rynku mijając po prawej stronie warszawską katedrę. Ta gotycka budowla była świadkiem głoszenia kazań przez Piotra Skargę oraz zaprzysiężenia konstytucji 3 maja. Pochowani są tu między innymi ostatni król Polski Stanisław August Poniatowski, prezydencji Gabriel Narutowicz i Ignacy Mościcki, a także Henryk Sienkiewicz. Za katedrą mieści się niewielki plac Kanonia z najwęższą kamienicą Starówki. Kilka kroków dalej znajduje się kolei Gnojna górka, skąd podziwiać można piękny widok na Wisłę.

Stąd już tylko kilka kroków dzieli nas od rynku. W jego centrum stoi pomnik Syrenki, która jest symbolem stolicy. Ten dawny plac targowy otaczają urokliwe kamieniczki. Latem jest tu też gęsto od kawiarnianych stolików i parasoli.

Przechodząc na wprost przez rynek po kolejnych kilku minutach dotrzemy do barbakanu, który stanowił część murów miejskich. Tu kończyło się dawne miasto. Kierując się w lewo można wzdłuż murów powrócić na plac Zamkowy.

Na Starówce warszawskiej zostać warto na dłużej. Zagłębić się w zaułki, wypić kawę na Rynku czy po prostu pospacerować wyobrażając sobie jak dawniej wyglądało życie stolicy.