Park Łazienkowski w Warszawie

 Warszawskie Łazienki to jeden z najbardziej znanych parków w Polsce. To także główne miejsce spacerów warszawiaków oraz jedno z centrów kulturalnych stolicy.

Pierwsze założenie parkowe na tym terenie powstało w II połowie XVII wieku. Ówczesny właściciel Ujazdowa, Herakliusz Lubomirski zbudował tu łaźnie przeznaczone do miłego spędzania czasu. Od tego pierwszego budynku wzięła się nazwa całego parku.

Jego nową epokę zapoczątkował król Stanisław August Poniatowski, który w 1764 roku wykupił teren dawnego Zwierzyńca z łaźniami na potrzeby budowy letniej rezydencji królewskiej. Do prac zatrudniono włoskiego architekta Dominika Merliniego. W ciągu kilkunastu lat powstał kompleks pałacowo-parkowy, którego centralnym punktem jest Pałac na Wodzie. Na terenie Łazienek zlokalizowane są także liczne obiekty, które służyły królowi i jego świcie podczas pobytów poza miastem. Mieszczą się tu Teatr na Wyspie, gdzie wystawiano sztuki dla króla, Biały Domek, Pałac Myślewicki, Stara Pomarańczarnia i Kordegarda. W późniejszym czasie dobudowane zostały także dwie świątynie – świątynia Sybilli oraz Egipska a także stajnie i koszary.

Większość z obiektów jest obecnie udostępniona do zwiedzania. Odbywają się w nich także liczne imprezy kulturalne. Budowle podziwiać można zarówno z zewnątrz jak i od środka. Fachowy komentarz przewodników pomaga w przeniesieniu się myślami do czasów, gdy po Łazienkach przechadzały się panie w krynolinach a król zapraszał poetów, artystów i publicystów na obiady czwartkowe w celu omawiania spraw ważnych dla rozwoju polskiej kultury.

W epoce stanisławowskiej Łazienki były prawdziwym centrum kulturalnym kraju. Choć dziś to znaczenie utraciły to przyciągają całe rzesze odwiedzających. Nie tylko turystów, którzy przybywają by oglądać jeden z najpiękniejszych polskich parków ale także warszawiaków szukających wśród jego alejek i roślin wytchnienia od zgiełku miasta.

Często odwiedzanym miejscem Łazienek jest pomnik Fryderyka Chopina autorstwa Wacław Szymanowskiego. Odbudowany po zniszczeniach II wojny światowej jest od końca lat pięćdziesiątych XX wieku miejscem letnich koncertów muzyki Chopina, które gromadzą nie tylko melomanów ale także zwykłych przechodniów. Melancholijne melodie wspaniale pasują do atmosfery parku i pozwalają oddać się marzeniom.